Herinnering: uitnodiging Algemene Ledenvergadering: woensdag 23 juni om 20.00 uur

Hierbij nodigt het bestuur u uit voor de jaarlijkse ledenvergadering.

Datum: woensdag 23 juni 2021
Aanvang: 20.00 uur, zaal open om 19.30 uur (lezen notulen en jaarverslag)
Plaats: Ru Paré community, Chris Lebeaustraat 4, in Amsterdam.

Let op, dit is direct naast het August Allebéplein.  Dit voormalige Ru Paréschoolgebouw kunt u het beste betreden via het schoolplein, waar u een grote buitentrap ziet. Die loopt u op om binnen te komen.

Op de vergadering bespreken we graag de gebruikelijke zaken die de vereniging betreffen, zoals bijvoorbeeld het jaarverslag en het financiële overzicht van 2020 en voorts de actuele onderwerpen, zoals  de ontwikkelingen rondom de stadsboerderij, broedvogels. Graag horen we uw mening.

We zullen de stoelen op gepaste afstand zetten. Vanwege de coronaperikelen is aanmelding via onderstaande gegevens heel wenselijk.

Overigens is de ledenvergadering alleen toegankelijk voor leden.

U kunt zich aanmelden voor de Algemene Ledenvergadering, of vragen stellen, op info@rembrandtpark.org of telefonisch op nummer 020-6141492.

Agenda
1. Opening, vaststelling van de agenda en mededelingen.

2. Goedkeuring notulen ALV 2020 en bespreking  jaarverslag 2020.

3. Financieel jaarverslag 2020, de begroting 2021, het verslag van de kascontrole commissie, de samenstelling van de nieuwe kascontrole commissie en de herverkiezing van penningmeester Vincent de Jong.

4. Actuele ontwikkelingen zoals de Stadsboerderij en Ringparkgebouw

5. Beeldpresentatie van de fraaie natuur in ons park door Corry Arink

6. Rondvraag en sluiting

Met vriendelijke groeten,

het bestuur van Vereniging Vrienden van het Rembrandtpark
P/a Tutein Noltheniusstr. 3 hs, 1065EZ  Amsterdam
Telefoon: 020-6 14 14 92
E-mail: info@rembrandtpark.org

Gezien de kosten sturen we geen acceptgiro’s meer voor de contributie 2021. Als u dat nog niet gedaan heeft, wordt u vriendelijk verzocht zelf een overschrijving te maken naar bankrekening NL24INGB0004842992. t.n.v. Vereniging Vrienden Rembrandtpark.  U kunt ook zelf uw bank een machtiging geven om jaarlijks de contributie van €5,00 of meer over te maken op onze bankrekening, dan heeft u er geen omkijken naar.

Graag tot ziens op woensdag 23 juni.

Plant van de maand: fluitenkruid

Deze maand brengen we geen vogel, maar een plant onder de aandacht.

Het fluitenkruid is een witte schermbloemige plant, die we van april t/m juni veelvuldig in het park zien. De paden worden er rijkelijk mee omzoomd, een ook onder de  bomen voelt hij zich thuis.

Hij wordt 1 à anderhalve meter hoog en is tweejarig, d.w.z. dat hij in z’n tweede jaar pas bloeit.  Als je hem met rust laat zal hij zichzelf blijven uitzaaien. In het najaar zien we dan zijn mooie parapluutjes met zaadjes. In ons park komt hij elk jaar terug, omdat hij tijdens de bloei niet afgemaaid wordt. De plant heeft daardoor voldoende mogelijkheid om zaad te maken.

Om wildgroei van bomen en struiken te voorkomen moeten de bermen wel gemaaid worden. Maar om de kruiden te behouden -en daarmee de biodiversiteit in het park te stimuleren en bijen van voedsel te voorzien- wordt er speciaal maaibeleid uitgevoerd.

De bladeren van het fluitenkruid zijn geveerd, d.w.z. ze hebben allemaal miniblaadjes die één blad vormen, zoals een veer uit baardhaartjes bestaat, die samen de veer vormen. Dat geeft de plant, net als de bloem, een wat doorschijnend en teer uiterlijk.

De stengel is licht behaard en gegroefd. En hij is hol, waardoor hij zich leent om een fluitje van te maken. Eén waarmee je overigens maar één toon kan maken. Wil je weten hoe je dat doet? Op internet vond ik het volgende filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=w8cMeXYx7zE.

Er bestaat nog meer fluitenkruid, althans planten waar je fluitjes van kan snijden. Maar omdat fluitenkruid zo zacht is vergeleken met de takken van de wilg -waar je steviger fluitjes van maakt- is hij misschien favoriet geweest?

De bekende natuurbeschermer en onderwijzer uit de 19^e eeuw, Jac. P. Thijsse noemde het fluitenkruid ook wel ‘Hollands kant’, omdat de bloemetjes zo fijn zijn.

Eva de Rijk

Uitnodiging Algemene Ledenvergadering: woensdag 23 juni om 20.00 uur

Hierbij nodigt het bestuur u uit voor de jaarlijkse ledenvergadering.

Datum: woensdag 23 juni 2021
Aanvang: 20.00 uur, zaal open om 19.30 uur (lezen notulen en jaarverslag)
Plaats: Ru Paré community, Chris Lebeaustraat 4, in Amsterdam.

Let op, dit is direct naast het August Allebéplein.  Dit voormalige Ru Paréschoolgebouw kunt u het beste betreden via het schoolplein, waar u een grote buitentrap ziet. Die loopt u op om binnen te komen.

Op de vergadering bespreken we graag de gebruikelijke zaken die de vereniging betreffen, zoals bijvoorbeeld het jaarverslag en het financiële overzicht van 2020 en voorts de actuele onderwerpen, zoals  de ontwikkelingen rondom de stadsboerderij, broedvogels. Graag horen we uw mening.

We zullen de stoelen op gepaste afstand zetten. Vanwege de coronaperikelen is aanmelding via onderstaande gegevens heel wenselijk.

Overigens is de ledenvergadering alleen toegankelijk voor leden.

U kunt zich aanmelden voor de Algemene Ledenvergadering, of vragen stellen, op info@rembrandtpark.org of telefonisch op nummer 020-6141492.

Graag tot ziens op 23 juni!

Agenda
1. Opening, vaststelling van de agenda en mededelingen.

2. Goedkeuring notulen ALV 2020 en bespreking  jaarverslag 2020.

3. Financieel jaarverslag 2020, de begroting 2021, het verslag van de kascontrole commissie en de samenstelling van de nieuwe kascontrole commissie.

4. Actuele ontwikkelingen zoals de Stadsboerderij en Ringparkgebouw

5. Beeldpresentatie van de fraaie natuur in ons park door Corry Arink

6. Rondvraag en sluiting

Met vriendelijke groeten,

het bestuur van Vereniging Vrienden van het Rembrandtpark
P/a Tutein Noltheniusstr. 3 hs, 1065EZ  Amsterdam
Telefoon: 020-6 14 14 92
E-mail: info@rembrandtpark.org

Gezien de kosten sturen we geen acceptgiro’s meer voor de contributie 2021. Als u dat nog niet gedaan heeft, wordt u vriendelijk verzocht zelf een overschrijving te maken naar bankrekening NL24INGB0004842992. t.n.v. Vereniging Vrienden Rembrandtpark.  U kunt ook zelf uw bank een machtiging geven om jaarlijks de contributie van €5,00 of meer over te maken op onze bankrekening, dan heeft u er geen omkijken naar.

Graag tot ziens op woensdag 23 juni.

Vogel van de maand: de groenling

De groenling behoort tot de familie van vinkachtigen. Het is een echte zaadeter, hetgeen aan de forse snavel goed te zien is; om die zaden te kraken heb je een flinke snavel nodig. Het vermalen gebeurt in de maag van de vogel. Daarom eten vogels ook kleine steentjes op, die dienen in hun maag als maalstenen om het voedsel te verkleinen. Ze zijn niet kieskeurig in hun zaadkeuze, maar als ze voorhanden zijn, lusten ze heel graag de zaden in rozenbottels. Naast zaden eten ze ook bladknoppen. Alleen in hun eerste levensdagen voeren de oudervogels hun jongen ook insecten.

Het is duidelijk dat zijn olijfkleurige verenkleed deze vogel zijn naam heeft gegeven. Daarnaast zitten er ook wat grijstinten in het verenkleed en op de vleugels zitten opvallende gele kleurvelden, evenals op het midden van de buitenste staartpennen. Die gele vlakken vallen vooral op als de vogel vliegt. Vandaar dat het mannetje in het voorjaar behalve zijn zang ook geregeld zijn vliegkunst vertoont om zo vrouwelijke aandacht te trekken. Het vrouwtje is iets minder fel getekend dan het mannetje.

Het geluid dat groenlingen voortbrengen doet denken aan vliegende-schotelspeelgoed, zoals kinderen dat vroeger dan met een trekkoord op gang brachten, waardoor ook  geluid ontstond. De zang lijkt dan ook in niets op die van zijn familielid de vink en kent twee delen: een kanarie-achtig rollende toon, vaak gevolgd door een nasaal en gerekt ‘djèèèèèè…’

Onze groenling is een standvogel, die in de winterperiode groepjes vormt en wat rondzwerft. Uit Noordoost-Europa komen veel groenlingen in de herfst naar ons land.

Ze houden vooral van halfopen landschappen, dus het park past prima in dat plaatje. Ze broeden graag in groenblijvende bomen en struiken, waarin hun verenkleed als een prima camouflagepak functioneert.

In het park is het een schaarse broedvogel. De grootste kans er één te treffen is rond de schooltuintjes en in de nabijheid van het schildpaddeneiland en de hangbrug.

Teun van Dijk

Nieuwsbrief renovatie Rembrandtpark

Recentelijk heeft het stadsdeelbestuur van Nieuw-West ingestemd met de nota Rembrandtpark, een levendig meesterwerk. Renovatie- en beheerplan. Dit plan is mede tot stand gekomen na participatie van bewoners, bedrijven en gemeentelijke diensten.

Het VVR-bestuur is blij met dit plan. Er bestaat nu een serieuze mogelijkheid om achterstallig onderhoud weg te werken, het bestendig maken voor klimaatverandering en voor een groeiende recreatieve behoefte, het beter en fraaier aansluiten op de omgeving door het verfraaien van ingangen en het verminderen van de invloed van de A10 en de Postjesweg.

De entree Jan Evertsenstraat hoek Orteliuskade is het eerste zichtbare resultaat in dit renovatietraject.

Inmiddels is ook een hele kapronde door het park afgesloten met als doel om de levenskansen voor resterende bomen te verhogen. Daarmee is tevens in het park de nieuwe insteek bij onderhoud zichtbaar geworden, om zoveel mogelijk gekapt hout in het park achter te laten om allerlei levensvormen in het park meer kansen te bieden. In bosschages zijn nieuwe takkenrillen toegevoegd, die schuilplaatsen bieden aan kleine zoogdieren en nestgelegenheid aan vogels.

Concrete verbeterpunten zijn bijvoorbeeld de verbetering van de waterkwaliteit, met de bedoeling om het dieren- en plantenleven een steun in de rug te geven. Zo wordt bijvoorbeeld ten behoeve van de doorstroming bij Het Landje een waterloop gegraven waardoor bij het toegangshek een brug zal worden geplaatst. Bij de Ruigtewei zal de doorstroming ook worden verbeterd.

In het noordelijk parkdeel zullen twee paddenpoelen worden toegevoegd, op plekken waar wateroverlast zo een nuttige wending kan krijgen. De meeste oevers van de waterlopen zullen worden verlaagd om zo een natuurlijker oplopende oever te creëren, waar de natuur veel baat van zal hebben.

Een klacht voor de VVR was dat de scheiding tussen voet- en fietspaden in de praktijk is opgeheven door fietsers op alle paden toe te staan. Volgens de voorliggende nota zullen de deklagen van de paden dusdanig worden gewijzigd, dat er (opnieuw) een duidelijke scheiding tussen voet- en fietspaden zal ontstaan. Hiermee wordt aan een belangrijke wens van de VVR voldaan.

Ook bestond er een serieus voornemen om een voetpad in de buurt van de Montessorischool te verdubbelen tot een pad dat fietsers zou gaan aantrekken. Hiervoor hadden veel bomen moeten worden gekapt en zou een fraai bosperceel vrijwel geheel verdwijnen. De VVR is verheugd dat dit plan overeenkomstig onze ingebrachte wens is geschrapt.

In 2023 zal het Rembrandtpark 50 jaar bestaan. Wie dan het park bezoekt, zal een aantal van de in de nota genoemde aanpassingen en verbeteringen kunnen zien. De nieuwe gebouwen van de schooltuinen en de kinderboerderij zullen net als andere wijzigingen niet de aanblik van een onherkenbaar nieuw park opleveren. De vertrouwde aanblik van het park zal in hoofdzaak blijven bestaan. Men heeft er bewust voor gekozen om het renovatietraject stapsgewijs te realiseren, zodat het park zoveel mogelijk normaal bezocht en gebruikt kan worden. Het gaat dus een aantal jaren in beslag nemen.

Dit stemt tot tevredenheid. Er is diverse malen bij parkbezoekers gepolst wat zij van het park vinden. De antwoorden waren steeds weer bemoedigend: in hun beleving was en is het park in hoofdzaak fraai om te zien en geschikt voor recreatief gebruik.

Tags: Nieuwsbrief renovatie Rembrandtpark

Vogel van de maand: de holenduif

Al eerder is in deze rubriek de houtduif besproken, die opvalt door zijn grote witte halsvlek. De holenduif is een duif van bescheidener afmetingen en heeft geen witte, maar een groene halsvlek die onder invloed van zonlicht metaalachtige weerschijn krijgt. Hij heeft hetzelfde formaat als de bekende stadsduiven, maar hij is heel schuw tegenover mensen. De stadsduiven hebben een heel bont verenkleed, bijna geen enkele is gelijk getekend. De holenduif is daarentegen minder opvallend. Hij heeft wel kenmerkende donker gekleurde slagpennen, die extra opvallen als de vogel zijn vleugels uitslaat. Over de kleinere vleugelveren lopen twee zwarte bandjes. Ze zijn wat bescheidener dan dezelfde bandering bij sommige stadsduiven. De borst is paars/roodachtig aangezet. De staart heeft een donkere eindband. Op de foto is dat goed te zien.

De vogel dankt zijn naam aan het broeden in holen. Naast het gebruik van konijnenholen op de grond broedt hij veelal in boomholtes, daardoor komt zijn bescheidener formaat t.o.v. de houtduif goed te pas. In het Rembrandtpark staan weinig bomen met voldoende grote boomholtes, maar net als de kauw, vindt de holenduif grotendeels met klimop begroeide bomen een goede boomholte-vervanger; achter die klimoplaag waan je je in een boomholte.

Voor een duif zijn ze weinig luidruchtig. Het is een vogel waar je in het park dus echt naar op zoek moet gaan. Ze zijn het beste zichtbaar als ze op de grond naar voedsel lopen te zoeken.

Foerageren doen ze graag in groepjes en na het broedseizoen zoeken ze soortgenoten op om dan soms met tientallen akkers af te zoeken naar oogstresten. Als het ze in het park te druk wordt, hebben ze er geen moeite mee om een flink eind te vliegen naar een plek waar ze voedsel weten te vinden. Soms wel 10 – 20 km van hun nestplaats. Het zijn echte zaadeters. In de herfst en winter zijn ze vaak in het park afwezig en verblijven ze meer aan de stadsranden. Onze vogels zijn standvogel, maar in de herfst en winter zoeken veel soortgenoten uit Finland, Zweden en Noord-Duitsland vaak hun heil bij ons, zeker als in het noorden de sneeuw begint te vallen.

De holenduif broedt van maart tot oktober en broedt dan meerdere broedsels uit, doorgaans 3 tot 4. Een broedsel telt steeds 2 eieren. Ze broeden ook vaak in kauwennesten. Die kauwtjes broeden maar 1x per jaar. De holenduif wacht dan met broeden tot het kauwennest is uitgevlogen en daarna neemt hij het verlaten nest in gebruik.

Teun van Dijk

Uitnodiging voor lezingen van Hester Aardse en Geert Timmermans

U bent van harte uitgenodigd om twee lezingen (via Zoom) bij te wonen van Hester Aardse (gebiedsadviseur Erfgoed en Monumenten) en Geert Timmermans (stadsecoloog, www.dewildestad.nl).

Zij zijn bereid om in het algemeen en in het bijzonder voor de Westindische buurt/De Baarsjes een presentatie te geven over de rol en betekenis van (binnen)tuinen in de Amsterdamse stedenbouw en over de evoluerende stadsnatuur. 

De herinrichting van de Corantijnstraat (vlak bij het Rembrandtpark) is aanleiding om hier meer aandacht aan te geven. 

U kunt zich aanmelden via dit mailadres: dineke.huizenga@gmail.com 

Hester Aardse, ‘Tuinen, de groene draad in de Amsterdamse stedenbouw’. 

Woensdag 24 maart, om 20.00 uur zoom-meeting

Meer informatie: westindische buurt in transitie, Buurtgroen020 

Geert Timmermans, ‘De Wilde Stad’.

Woensdag 31 maart, om 20.00 uur zoom-meeting

Meer informatie: westindische buurt in transitie, Buurtgroen020 

Schoonmaak actie Rembrandtpark zaterdag 20 maart om 10 uur

Komende zaterdagochtend 20 maart van 10-12 uur organiseert Jorien Roling een eenmalige schoonmaak actie in het Rembrandtpark.

De verzamelplaats: onder de hondjes op de Postjesweg in het Rembrandtpark om 10 uur.

Ben zal met zijn horecawagentje aanwezig zijn en biedt aan de deelnemers van de schoonmaak actie een gratis koffie aan.

Doe gezellig mee en neem aub je eigen prikstok en vuilniszak mee. Als je nog geen prikstok hebt, kun je dat hier regelen: https://www.amsterdam.nl/wonen-leefomgeving/medebeheer/afvalgrijpers-afvalringen-lenen/

Zie ook deze actie op supporter van schoon: https://www.supportervanschoon.nl/actie/?id=85181

Vogel van de maand: de zilvermeeuw

De vorige maand maakten we kennis met de kokmeeuw, deze maand wordt zijn grote neef de zilvermeeuw in beeld gebracht. Dit is een echte zeemeeuw die boven zee en op het strand kan worden aangetroffen. Net als de kokmeeuw zoekt hij graag soortgenoten op. In de winterperiode komen zilvermeeuwen graag ook in de stad rondkijken, wat daar allemaal te eten valt. Zilvermeeuwen zijn echte vuilnismannen, alles wat eetbaar is gaat naar binnen, op de vloedlijn speuren ze naar wat eetbaar is. In de stad deinzen ze er niet voor terug om vuilniszakken open te scheuren, want ze weten dat daar doorgaans wel iets eetbaars in te vinden is.

Deze meeuw is zeker tweemaal een kokmeeuw van afmetingen. De rug en vleugelveren zijn blauwgrijs. De grote slagpennen zijn voornamelijk zwart met wit in de top, zoals de foto laat zien. De hele rest van het lijf is wit. De snavel is geel met in het voorjaar een rode vlek op de ondersnavel. Die dient vooral als richtpunt voor de jonge meeuwen, door ernaar te pikken gaat de oudervogel dan voedsel overgeven. Letterlijk want ze braken het op. De poten zijn vleeskleurig en hebben zwemvliezen.

Net als de kokmeeuw is ook de zilvermeeuw sinds de komst van de vossen in het duingebied steeds meer gaan uitwijken naar platte daken aan de rand van de bebouwde kom. Vooral op bedrijventerreinen vestigen ze zich graag, zoals in het Westelijk Havengebied. Die grote meeuwen hebben doorgaans ook een flinke ontlasting en zo’n meeuwenkolonie kan de ramen van zo’n gebouw waar ze nestelen flink vervuilen, waardoor ze niet altijd met open armen worden ontvangen. Doordat op de Wadden-eilanden geen vossen voorkomen, broeden ze daar nog in de duinen.

Net als de kokmeeuw legt het vrouwtje drie eieren. De jongen worden met dons bedekt geboren en kunnen na het opdrogen meteen het nest verlaten, maar toch blijven ze veelal in de buurt, want daar voeren de ouders immers hun voedsel aan en die grote buren hebben gevaarlijke snavels. Als ze eenmaal vliegvlug geworden zijn, hebben ze net als de jongen van de kokmeeuw een overwegend bruingevlekt verenkleed. Zie foto. Bij deze grotere meeuwensoort doen de jongen er een jaar langer over om volwassen te worden. Elk jaar verdwijnt er een deel van die bruinige veren en gaan ze meer op hun ouders lijken. Zie foto jong in 2^de levensjaar. De staart en vleugeldekveren behouden het langst hun bruinige tekening.  Grotere vogels worden ouder dan kleine, deze meeuwen kunnen 30 jaar oud worden. De meeste sterven in hun jeugdjaren, veelal doordat ze nog te weinig ervaring hebben met het verzamelen van voldoende voedsel.

Zilvermeeuwen zijn in deze tijd ook altijd in het park te vinden, op de vijvers of de gazons ernaast. Hier vertonen ze soms hetzelfde gedrag als de kokmeeuwen: trappelen met hun poten. Niet tegen koude tenen, maar om wormen te doen suggereren dat er een mol nadert.

Doordat ze nu ook aan de rand van de stad nestelen, vormen ze een gevaar voor jonge watervogels. Die vormen een gewilde snack voor zo’n grote meeuw. Een moedereend of een meerkoet kan ook weinig uitrichten tegen zo’n gevederde reus en moet vaak ongewild toezien hoe één van haar jongen tussen de snavel zijn eerste en laatste luchtreis gaat maken. De achteruitgang van de wilde eend kan hieraan wel eens voor een groot deel toe te schrijven zijn.

Buiten het broedseizoen slapen deze meeuwen in grote groepen, net als de kokmeeuw, dobberend op het water van de Sloterplas, één van de rustige havens, of een grote aanlegsteiger in het water.

Teun van Dijk

Vogel van de maand: de kokmeeuw

In deze tijd van het jaar wordt het park druk bezocht door kokmeeuwen. Bij meeuwen denken we doorgaans meteen aan de zee, maar de kokmeeuw is geen uitgesproken zeemeeuw. Hij is meer verbonden met zoet water.

De kokmeeuw kent twee jaarverenkleden: in de winter heeft hij achter zijn oog een soort koptelefoontje, en in de broedtijd heeft de kokmeeuw een chocoladekleurige kop met net achter het oog een opvallend wit boogje, waardoor dat oog nog sprekender naar voren komt.

De vleugels zijn blauwgrijs. De grote slagpennen hebben een zwarte punt en een zwarte rand langs het witte veld – goed te zien op de foto met uitgeslagen vleugels. De poten en snavel zijn rood. Tussen de tenen zitten, net als bij eenden, zwemvliezen. Vanaf de tweede helft van januari begint de chocolade koptekening door te breken. Niet bij alle meeuwen tegelijk, zodat je in februari meeuwen in verschillende stadia van kop-rui kunt zien.

Kokmeeuwen zijn heel sociale vogels. Ze broeden en slapen gezamenlijk in grote groepen en ook voedsel zoeken doen ze vaak in een groep. Zo zijn ze vaak achter tractoren te zien als de boer aan het ploegen slaat; dan komen allerlei eetbare bodemorganismen tevoorschijn.

In het park eten de kokmeeuwen ook regenwormen. Ze hebben een bijzondere techniek om die te bemachtigen. Je kunt ze dan zien tenentrappelen, daarmee suggereren ze voor de worm dat er een mol in aantocht is. Veel wormen vluchten dan naar de oppervlakte en daar hapt de snavel van de meeuw dan meteen toe.

Door de uitbreiding van het vossenbestand zijn de kokmeeuwen op platte daken gaan broeden, want als Reintje eenmaal een kolonie op de grond heeft ontdekt, blijft hij dagelijks terugkomen om een voorraadje voedsel voor hem en zijn familieleden mee te nemen.

De meeuwen leggen drie eieren, waaruit aan eendenkuikens verwant-kleurige jongen tevoorschijn komen, die meteen het nest kunnen verlaten. Een kokmeeuw is pas in het derde levensjaar volwassen. In de twee jaren daarvoor draagt hij een overwegend bruin verenkleed, in het tweede jaar wordt dit al minder bruin en komen op het lijf de echte witte veren steeds meer tevoorschijn.

In de herfst komen veel kokmeeuwen uit Midden- en Noord-Europa naar ons land om te overwinteren. Zoals al gemeld slapen deze meeuwen  gezamenlijk. Onze parkmeeuwen overnachten doorgaans op de Sloterplas; tegen het naderen van de schemering kun je vaak groepjes meeuwen in die richting zien vliegen. Ze slapen al dobberend op het water van de Sloterplas, want net als bij eenden zijn hun veren volledig waterafstotend en dan komen die zwemvliezen tussen hun tenen ook goed te pas.

In de zomerperiode kunnen we vaak veel meeuwen boven de bebouwing en het park zien rondcirkelen; ze zijn dan op jacht naar uitgevlogen mierenvolken, die een welkome aanvulling op hun dagelijks menu vormen en een belangrijke eiwittenbron voor de meeuwen zijn.

Teun van Dijk