Deelraad Slotervaart beslist tot onderzoek MCA-model

Aan alle parkvrienden,

Met jullie aller hulp is gisteren, woensdag 23 maart, op de deelraadsvergadering van Slotervaart een succes geboekt. De deelraad heeft zich in meerderheid uitgesproken voor onderzoek van het groene verkeersmodel van het Milieucentrum. Als dat model er door komt, blijft het park gespaard van autoverkeer. Hoe triest het ook is dat dan 300 bomen voor niets zijn gekapt, nog steeds kan dit belangrijke resultaat worden gehaald. Er is echter nu een absurde situatie ontstaan: het Dagelijks Bestuur wil tijdens het onderzoek, dat één á twee maanden zal gaan duren, toch starten met het aanleggen van het zandlichaam voor de verkeersweg in het park. Dit mag uiteraard niet gebeuren.

Nipte meerderheid

Initiatiefnemers SLT, Groen-Links, D66 en CDA zagen woensdag hun onderzoeksvoorstel na een voor ons spannende discussie aangenomen met een nipte meerderheid van 11 tegen 10 stemmen. (Dezelfde meerderheid waarmee in 2002 het sloopbesluit van het Andreasgebouw viel.) Verschillende buurtbewoonsters, waaronder voorzitster van de Ouderen Advies Raad De Baarsjes Sieny van den Brink, hadden vooraf in de ‘open microfoon’ duidelijk gemaakt wat ze van het onzalige verkeerswegplan vinden. ‘Voor onze oudere bewoners is het park een wandeling naar buiten. Als men ouder wordt, om niet te zeggen hoogbejaard, wordt de actieradius kleiner. Men stapt niet meer zo op de tram of trein om naar zee of naar de bossen te gaan. Men kan nog wel met behulp van stok of rollator het park in.’  

Opvallend genoeg was eigenlijk geen enkel partij ernstig tegen het voorstel voor onderzoek van het verkeersalternatief. De PvdA pruttelde over ‘vertraging in de bouw op het Andreasterrein’ en stemde tegen ‘maar niet ten principale’,  terwijl de VVD zich  buiten de discussie hield. Stadsdeelvoorzitter Henk Goettsch beijverde zich nog met een reeks tegenargumenten van praktische aard (te duur, te lang) maar die maakten onvoldoende indruk. Ook het argument dat het bouwverkeer per se door het park moet, kon niet overtuigen: er ligt immers een prima bestaande route door de zuidelijke Nachtwachtlaan. ‘En we hebben nu gezien wat de schade aan het park is’, aldus Groen-Links fractievoorzitter Peter Rijkenberg.

Aannemers, jammer dan

Echter het lukte de vier partijen niet om Henk Goettsch te bewegen de aanleg van de weg te stoppen. Er is een aannemer gecontracteerd, die betaald moet worden, en het zand dat van het Andreasterrein wordt afgegraven moet worden gestort. ‘Ik zal proberen er rekening mee te houden, maar ik kan niets beloven’, aldus Goettsch. ‘Die afspraken waren allang gemaakt.’

Dat mag zo wezen, maar de situatie is nu natuurlijk anders. Walste het Dagelijks Bestuur met de bomenkap op 9 maart al over de koerswijzigende deelraad heen, aanleg van de weg gaat nu recht tegen het besluit van die deelraad in. Bovendien, die extra aannemerskosten heeft het stadsdeel helemaal aan zichzelf te danken. Als Slotervaart de verkeersweg door ons park niet buiten de inspraak had gehouden door het plan jarenlang onder tafel te houden, was dit allemaal niet gebeurd. Dan hadden wij al in 2001 onze bezwaren en protesten kunnen uiten, voordat er een aannemer te bekennen was. Dan waren we meteen met alternatieve plannen gekomen. Maar het stadsdeel zweeg al die tijd en niemand wist het. In De Baarsjes is het plan zelfs tot de dag van vandaag helemaal nooit officieel gepubliceerd. Portefeuillehouder Liesbeth Stricker heeft op de door ons aangedragen bewijzen overigens nog steeds niet gereageerd.

Slotervaart moet de consequenties gaan nemen, al kost dat een lieve cent. De aanleg van de weg mag niet van start gaan. Als dat toch zou gebeuren, zullen wij daar al onze pijlen op richten. Want ligt dat zand er eenmaal, dan gaat het nooit meer weg.

Het is al dramatisch genoeg dat er driehonderd bomen zijn gekapt (plus nog tientallen voor een nieuwe waterloop). De ravage in het park en op het Andreasterrein schokt nog dagelijks vele voorbijgangers en parkbezoekers. Dit is niet de stadsvernieuwing en ‘vooruitgang’ die wij willen. Dit is niet hoe wij met ons prachtige park en onze kostbare bomen willen omgaan. Dit is niet hoe het moet, Slotervaart.  

Met de beslissing van de deelraad zijn we blij. Maar wij zullen doorgaan.

24 maart 2005

Vrienden van het Rembrandtpark

Oproep voor woensdagavond 23 maart

Woensdagavond wordt weer een belangrijke avond voor de toekomst van het Rembrandtpark.

Stadsdeelraad Slotervaart zal dan stemmen over het voorstel om serieus te bekijken of de geplande weg door ons park eigenlijk wel nodig is. Groen Links en D66 dienen het voorstel in, gesteund door de SLT en het CDA. Deze partijen vormen de meerderheid in de deelraad! En er is een heel goed alternatief verkeersplan van Milieucentrum Amsterdam waarin geen sprake is van een weg door het park. De bomen voor de aanleg van de weg zijn gekapt. Dat doet ons allemaal heel erg pijn.

Maar nu moeten we laten zien dat we ons zelfs hierdoor niet klein laten krijgen. Na de kaalslag willen we geen nieuwe aanslag op ons park door de komst van een autoweg. Als de weg er niet komt, kan het park uiteindelijk weer in alle schoonheid tot z’n recht komen.

Aanstaande woensdag moeten we door onze aanwezigheid met z’n allen aan de politiek laten zien dat we het er niet bij laten zitten. Dat groen voor ons heel belangrijk is.

Zet woensdagavond 23 maart dus nu al in uw agenda.

Om 19.30 uur is de "open microfoon." Om 20 uur begint de vergadering.

Wij zullen u, indien mogelijk, nog laten weten hoe laat ons
punt (agendapunt 7) aan de orde komt.

Verenigng Vrienden van het Rembrandtpark

Verslag 9 maart: Bomen om, toch gloort er hoop

Aan alle Vrienden van het Rembrandtpark,

Gisteren was een trieste dag voor de bomen in ons park. Maar de dag eindigde onverwachts met een lichtpunt in het stadsdeel. We hebben een reële kans om de verkeersweg alsnog tegen te houden. Hieronder een verslag en een analyse van hoe het zover heeft kunnen komen.

Op 9 maart 2005 zou in Raadscommissie 3 van Slotervaart het definitieve lot van de bomen worden beslist: de politieke partijen zouden zich uitspreken over onderzoek van het alternatief verkeersmodel, dat het Milieucentrum Amsterdam heeft ontwikkeld samen met de VVR en de Verkeersgroep Westelijke Tuinsteden. Het zag er gunstig uit: de meeste partijen waren positief, zo bleek al een week geleden.

300 bomen in het park om

Tot onze verbijstering kregen we op 8 maart ‘s middags al meldingen dat de kap in het park was begonnen, op de plek waar de verkeersweg zou komen. Gisteren, op 9 maart, werden er honderden bomen omgehakt. Buurtbewoners stonden, onder het oog van de RTV-NH camera, geschokt en machteloos toe te kijken onder het oorverdovende geraas van de zaagmachines. Als lucifers gingen ze om, hoge bomen die in de loop van tientallen jaren uitgegroeid waren tot prachtige volwassen exemplaren, lagen de één na de ander in twee minuten tijd ter aarde. En langzaam ontstond een afzichtelijk kaal uitzicht vanaf onze prachtige Ruigtewei op de Lelylaan met haar voorbijrazende auto’s.

Dit is waar we ons altijd tegen hebben verzet, vanaf het (veel te late) moment in mei vorig jaar dat de plannen duidelijk werden. Op zo’n moment realiseer je je dat elke seconde van die maandenlange zware strijd het waard is geweest. We hebben met jullie steun alles gedaan wat we konden en méér, om dit tegen te houden. Dat is de (schrale) troost.

Plus – heel daadwerkelijk en zichtbaar – de twaalf prachtige wilgen aan de zuidkant van de Ringparkvijver: deze zijn gered. Als gevolg van ons protest bij de gemeenteraad en de motie die daar werd ingediend door SP, Groen-Links en Amsterdam Anders, is een verkeersrapportage uitgebracht over beperking van de schade door de weg. Hieruit bleek dat deze bij de Nachtwachtlaan iets dichter naar de Lelylaan kon worden toegeschoven. Daardoor konden die twaalf wilgen, die eerst ook om zouden gaan, blijven staan.

Mogelijk wordt er als gevolg van onze acties nog veel meer gered. Zo’n 500 bomen in het park, die in de toekomst zouden worden gekapt voor extra waterberging als gevolg van de verdichtingsplannen, zullen mogelijk worden gespaard. Plus een flinke groep bomen langs de Lelylaan, die weg zou moeten voor de ‘sociale veiligheid’ en om de automobilisten een mooi uitzicht in het park te geven. Als deze – deels onzinnige – plannen inderdaad niet doorgaan, is dat grote winst. Maar dat moet nog blijken..

Het maakte deze dag niet minder donker, voor de vele vrienden van het park. Van alle kanten kregen we noodkreten en foto’s van de kap toegestuurd. Hoewel het stadsdeel en de Raad van State voortdurend benadrukten dat het maar om 0,25 % van het park ging, was gisteren voor iedereen het die met eigen ogen zag, duidelijk hoe groot de gevolgen van het wegkappen van de beschermende bomenbuffer langs de Lelylaan, voor dit prachtige parkdeel zullen zijn.

Partijen: en tóch nog niet die verkeersweg

Toen kwam ‘s avonds die commissievergadering in het Stadsdeelkantoor. We hadden er eerlijk gezegd een hard hoofd in. Nu de bomen toch al omlagen, leek het mosterd na de maaltijd om nog eens over een alternatief verkeersmodel te gaan praten.

Maar daar hadden we ons in vergist, zoals stadsdeelraadvoorzitter Peter Rijkenberg van Groen-Links snel duidelijk maakte. Ten overstaan van de wederom overvolle publieke tribune -waarop veel mensen een door een Vriendin gemaakt pamflet

"Bomen voor toekomstige generaties = Rembrandtpark"

omhooghielden – liet Rijkenberg weten dat de ook voor hem onverwachte bomenkap hém niet omkreeg. Dit was niet het eind van de discussie: ‘Bomen kun je nog terugplanten, maar zo’n verkeersweg, met al die verkeersaantrekkende werking, ligt er voor de eeuwigheid. Daar willen wij nog een goed over nadenken.’

Het bleek dat behalve Groen-Links, ook CDA, SLT en D66 zich niet door dit voldongen feit lieten weerhouden. Alle waren ze ‘verbaasd en teleurgesteld over de kap’, maar uitgesproken in hun mening: het parksparend verkeersmodel van het MCA moet alsnog degelijk worden onderzocht. In de stadsdeelraadsvergadering van 23 maart zal door deze vier partijen dan ook een initiatiefvoorstel hierover worden ingediend.

Ons park, zo beschadigd, krijgt dus alsnog een kans. Het blijkt dat in Slotervaart tenminste vier partijen hun groene hart op de juiste plek hebben zitten, en hier op de valreep ook mee naar buiten treden.

Het is laat, natuurlijk, en voor de bomen té laat. Voor het Dagelijks Bestuur was het rap naderende broedseizoen reden om niet meer te wachten: ‘Het is enkele seconden voor twaalf’, aldus Henk Goettsch gisteravond. Het DB heeft gekozen om te gaan kappen mét het risico dat de bomen straks onnodig blijken te zijn gesneuveld Opvallend is dat de oorspronkelijke planning is omgedraaid: daardoor zijn de de bomen die om moeten voor verkeersweg éérst gekapt. Als gevolg hiervan is het grootste deel net in de uren voor de commissievergadering omgezaagd. De volgende dag is het stadsdeel zelfs doorgegaan met kappen van de overige bomen. Ondanks het initiatiefvoorstel. Dit hebben we niet kunnen tegenhouden. Het Dagelijks Bestuur is over de raadsleden heengewalst. Zoals het de afgelopen jaren ook de bewoners buiten spel heeft gezet.

Dit is voor ons allemaal heel erg. Te erg voor woorden.

De deelraad, die zich net zo overvallen heeft gevoeld als wij, zou traagheid en laksheid kunnen worden verweten. Als zij sneller had opgetreden, was dit niet gebeurd. Dat denken waarschijnlijk veel mensen.

Wat is er gebeurd?

Toch is de gang van zaken in de deelraad, zoals wij langzaam zijn gaan inzien, achteraf verklaarbaar. De belangrijkste oorzaak van alles is naar ons idee, het feit dat de weg in 2001 buiten de inspraak is gehouden. Hij is niet openbaar bekend gemaakt in Slotervaart, de Baarsjes en Oud-Zuid. In december vorig jaar heeft het stadsdeel de weg pas voor de eerste keer in de Westerpost aangekondigd – toen de VVR al maanden aan het protesteren was. (De weg werd toen gemeld onderaan een bericht in de Westerpost over struikenkap op het Andreasterrein.)

Al die jaren hiervóór hebben omwonenden die niet op de informatiebijeenkomsten van Plan Lelylaan waren, – of niet wisten dat dit plan bestond – niets geweten van de weg. Daarom zijn er in de inspraakfase in 2001 nauwelijks protesten ingediend. Van parksparende verkeersalternatieven zoals die er nu liggen, was helemaal geen sprake. Ondertussen werd de stadsdeelpolitiek in beslag genomen door hot items waar wel veel protest tegen was, zoals de huizensloop in Johan Jongkindstraat, de sloop-behoud discussie rond het Andreasgebouw en zelfs bebouwingsplannen voor het Rembrandtpark. Overigens hebben o.a. SLT en CDA binnen de deelraad ook toen wel degelijk geprotesteerd tegen de weg door het park – terwijl verder nauwelijks een burger zich roerde.

Diverse partijen erkennen nu dat zij tekort geschoten zijn in aandacht voor deze weg. Zoals Gerard Molewijk van SLT ruiterlijk toegaf: ‘We hebben dat toen niet goed gedaan’. Dat is waar. Maar als de weg gewoon bekend was gemaakt zoals het hoort, en zoals de Inspraakverordening van Slotervaart voorschrijft, hadden wij omwonenden hen er wel op geattendeerd. Als al die protesten die nu komen er toen waren geweest, was ook in de deelraad de weg zeker vol voor het voetlicht gekomen.

Dat gebeurt nu achteraf. Logisch, en min of meer dramatisch. Het heeft veel tijd gekost om dit allemaal helder te krijgen. De geschiedenis moest gereconstrueerd, met een hoop speurwerk in de archieven en gesprekken met betrokkenen. En een vier jaar oud besluit draai je niet zomaar terug. Maar vier van de zes partijen – de PvdA heeft zich nog niet uitgesproken – zijn daartoe nu wel bereid. Ook omdat, zoals fractievoorzitter Ronald Rademaker van het CDA benadrukte, veel van de verwachte kantoorbouw waarvoor de weg nodig zou zijn, nog in geen jaren lijkt door te gaan. Bovendien ligt er nu een ‘levensvatbaar’ alternatief waarin het park kan worden gespaard. En die kans willen zij niet onbenut voorbij laten gaan.

Wij hopen dat de stadsdeelraad op 23 maart inderdaad tot onderzoek beslist. En we hopen natuurlijk enorm dat de auto’s niet door het park zullen hoeven.

Dit is ons verhaal. We hadden gehoopt de bomen te redden. Dat is mislukt. Maar we kunnen de toekomst van ons park wel beinvloeden en helpen het park te beschermen.

Al weten we niet hoe alles precies zal gaan lopen, met al jullie steun en onze inzet, is één ding nu duidelijk. Het Rembrandtpark is belangrijk, en Slotervaart zal dat niet snel meer vergeten.

10 maart 2005,

Vrienden van Het Rembrandtpark

Laatste kans voor Rembrandtpark!

Laatste Dringende Oproep

Aan alle Vrienden van het Rembrandtpark,

Morgen, woensdagavond om half acht, wordt definitief het lot beslist van de 300 bomen in het Rembrandtpark die dreigen te worden gekapt voor een verkeersweg, waar vrijwel geen mens van af heeft geweten. Het stadsdeel is vandaag al begonnen met kappen in het park, bij de Nachtwachtlaan. Dit terwijl wij de keiharde bewijzen op tafel hebben gelegd dat de weg door het park tot een paar maanden geleden door het stadsdeel nooit openbaar bekend is gemaakt!

Raadscommissie 3 van Slotervaart zal aan deze bewijzen haar conclusies aan moeten verbinden. Henk Goettsch zal ongetwijfeld gaan vertellen waarom hij wil doorgaan met dit schadelijke plan. Hij zal zeggen dat er geen beletsel meer is om de bomen te kappen en dat de inspraak goed verlopen is.

De vraag is of de aanwezige Raadscommissieleden dan stand zullen houden. Vorige week hebben leden van SLT, CDA, Groen-Links en D66 immers ten overstaan van een volle publieke tribune gezegd in principe voor uitstel van de bomenkap te zijn, zodat het parksparend alternatief van het Milieucentrum alsnog kan worden onderzocht.

Voor deze allerlaatste keer doen wij een dringend beroep op iedereen die tegen de weg door het park is. Het is heel van groot belang dat u, net als vorige week, door uw aanwezigheid op de publieke tribune laat zien hoe belangrijk het Rembrandtpark voor ons allemaal is.

Het Dagelijks Bestuur van Slotervaart wil heel binnenkort onze geliefde bomen kappen. Met z’n allen moeten we zorgen dat dit niet gebeurt!

Kom dus allemaal, voor deze laatste kans om ons park in al zijn schoonheid te behouden!

Woensdag 9 maart
Plaats: Stadsdeelkantoor Slotervaart (Raadzaal)
Pieter Calandlaan 1
Aanvang vergadering: 19.30 uur

Bomen in het Rembrandtpark mogen alvast worden gekapt

Driehonderd bomen in het Rembrandtpark mogen alvast worden gekapt, in afwachting van het door de Vereniging Vrienden Rembrandtpark aangespannen hoger beroep. Vandaag heeft de Raad van State dit in kort geding beslist. De bomen moeten wijken voor een nieuwe afslag van de Lelylaan door het zuidelijk deel van het park. De behandeling van de bezwaren over de inspraak, die volgens de VVR is misgelopen, zal pas over een aantal maanden plaatsvinden. Het stadsdeel wil echter de bomen voor 15 maart kappen om klaar te zijn voor het broedseizoen begint. ‘Dit is een gat in het rechtssysteem’, aldus de VVR. ‘De bomen gaan nu om terwijl nog lang niet duidelijk is of dit wel nodig is.’

Op de valreep was de avond tevoren duidelijk geworden dat in Slotervaart bij meerdere partijen in de deelraad twijfel is gerezen over het plan, waartegen omwonenden al maanden heftig protesteren. De lokale partij Slotervaart Leefbare Tuinstad opperde afgelopen woensdag het idee om de kap over het broedseizoen heen te tillen, zodat een parksparend alternatief verkeersmodel van het Milieucentrum Amsterdam nog kan worden onderzocht. Dit idee werd ondersteund door CDA, Groen-Links, en D66. Of deze politieke ommekeer nog op tijd is, is echter de vraag. Het Dagelijks Bestuur wil maandag beginnen met het kappen van de bomen.

Volgens de VVR is het plan voor de verkeersweg niet tijdig bekend gemaakt in de omliggende stadsdelen Slotervaart, De Baarsjes en Oud Zuid. Daardoor hebben omwonenden hun bezwaren niet kunnen inbrengen. De rechter heeft deze inspraakperikelen in de bomenkapprocedure niet meegenomen, omdat ze officieel in een andere procedure thuishoren. De VVR is van plan om de kwestie tot op de bodem te laten uitzoeken. ‘Bewoners zijn gepasseerd, daarvoor hebben wij harde bewijzen. Bovendien is deze kapvergunning, zoals tegenwoordig vaak gebeurt, al afgegeven terwijl de plannen nog niet lang rond zijn. Als burger kom je dan met je bezwaren dus altijd te laat.’ De VVR zal de gebrekkige inspraak bij de eerstvolgende gelegenheid alsnog voor het voetlicht brengen. ‘Dit is een bittere pil voor omwonenden en gebruikers van het park, en dit besluit had nooit op deze manier mogen worden genomen.’