Reactie G. Molewijk (SLT)

De deelraad en de afslag

Op 13 juli heeft de deelraad van Slotervaart weer over de afslag door het Rembrandtpark vergaderd. Het was echter niet voor iedereen op de tribune duidelijk wat er precies in stemming werd gebracht en hoe de vlag er feitelijk bij hing. Ook ik ben mij mijn stemverklaring niet duidelijk genoeg geweest. Om die reden wil ik de achtergrond van deze zaak nog eens zo neutraal mogelijk ophelderen.

Een paar jaar geleden heeft de deelraad voor het plan Lelylaan gestemd. De afslag door het park zat daar in. Het nut ervan werd toen al betwijfeld, maar er was geen meerderheid om hem uit het plan te halen. Nadien is die twijfel groter geworden – mede gevoed door informatie die door bewoners werd aangedragen. SLT, CDA, GroenLinks, D66 en Hermans (11 van de 21 zetels) hebben toen geopperd om de noodzaak van de afslag opnieuw te laten onderzoeken door een verkeerskundig bureau. Dit is gebeurd en uit het zogenaamde dIVV-rapport blijkt zonneklaar dat de afslag niet nodig is.

Het probleem was echter dat er reeds afspraken waren gemaakt met de bouwfirma die op het nabijgelegen Andreasterrein na de sloop van het ziekenhuis huizen en een hotel gaat bouwen. Deze firma deed moeilijk over het schrappen van de afslag. Het stadsdeel dreigde financiële schade te lijden en er dreigde tijdsverlies. Volgens ons was dit lang niet zeker, maar er bestond op dat moment geen raadsmeerderheid om de afslag te schrappen.

Een CDA-motie bracht uitkomst: leg de afslag pas aan nadat een deel van het Andreasterrein is bebouwd en indien het verkeer dan tegen de verwachting in zo is toegenomen dat de afslag toch nodig is geworden. Deze motie werd vorige maand aangenomen. SLT stemde ook voor. Het Dagelijk Bestuur van het stadsdeel heeft de motie volgens afspraak met de bouwfirma besproken en kwam tot de conclusie dat de financiële risico’s toch te groot bleven. Het DB weigerde de motie daarom uit te voeren. Op 13 juli was dit de situatie: een raadsmeerderheid van 11 tegen 10 wenste uitvoering van de CDA-motie, maar het DB weigerde en dreigde met aftreden. Wat kon de raadsmeerderheid nu doen om die motie toch uitgevoerd te krijgen? Het antwoord luidde: niets. Het voorstel van D66 om het DB tot uitvoering te dwingen zal goedbedoeld zijn geweest, maar wekte ten onrechte de indruk dat de raad daarmee voor of tegen (uitstel van) de afslag zou kunnen kiezen. In werkelijkheid zou de CDA-motie in geen enkel geval worden uitgevoerd, hoe de raad ook stemde.

De raad zwicht voor het DB? Het DB voert de motie niet uit. De raad eist uitvoering van het DB? Het DB treedt af en er is niemand meer om de motie uit te voeren. Als het DB daarna in demissionaire toestand blijft zitten, zal het de motie ook niet uitvoeren. Vervroegde verkiezingen? Die zijn in gemeenten en stadsdelen onmogelijk. Een ander DB formeren? Dat kan, maar lost niets op. Er is geen ander DB te bedenken dat op een meerderheid in de raad steunt en de motie wil uitvoeren. Uit de bovengenoemde meerderheid van 11 zetels is geen DB te smeden; de onderlinge verschillen zijn te groot en er zijn twee eenmansfracties bij. Conclusie: er zijn geen mogelijkheden om de CDA-motie uitgevoerd te krijgen. Het wegsturen van het DB zal het stadsdeel waarschijnlijk zelfs onbestuurbaar maken.

We kunnen nu boos worden of gaan praten over gedraai en kiezersbedrog, maar dat is allemaal zinloos en bovendien onjuist. Dit neemt niet weg dat wij dit als een anticlimax en een nederlaag ervaren. Het is een slag in het gezicht van iedereen die politieke keuzen op feiten wil baseren. Het aanzien van het politieke bedrijf heeft bovendien schade geleden omdat bewoners moeilijk kunnen geloven dat een raadsmeerderheid machteloos staat bij de uitvoering van een zeer gematigde en rationeel opgestelde motie. En toch was dit zo.

SLT heeft er alleen met een eigen motie uit kunnen slepen dat de afslag weer door nieuwe bomen van het park wordt afgescheiden en dat verdere kap langs de Lelylaan wordt voorkomen. Het idee was namelijk om daar ‘doorzichten’ te maken zodat langsrijdende automobilisten die niet voor zich uit wilden kijken, een fraaie blik in het park was gegund. Hier heeft de ratio het dan wel eens gewonnen.

Gerard Molewijk,
Fractievoorzitter Slotervaart Leefbare Tuinstad (SLT)

Dramatische raadsvergadering over weg Rembrandtpark

Beste leden,

De weg door ons park is niet meer door de politiek in Slotervaart tegen tehouden. Door te dreigen met voltallig aftreden heeft het Dagelijks Bestuurwoensdag 13 juli voor elkaar gekregen dat de in juni aangenomen uitstel-motievan het CDA is teruggedraaid. Ook Stadig heeft achter de schermen drukuitgeoefend.

Hoewel de meerderheid van de raad de weg door het parkfeitelijk niet wil, en deze verkeerskundig gezien overbodig is, kan hij nu tochworden aangelegd.

Voor ons blijft de gang naar rechter over.

Hieronder een verslag.

Harde kritiek

Nog hoopvol gingen we afgelopen woensdag naar het raadsdebat, waar eenafgeladen tribune massaal zwaaide met de Rembrandtpark-leus "noway!" Die boodschap kwam luid en duidelijk over bij de politici.

Het eerste deel van de vergadering leek voor ons gunstig te verlopen.

Groen Links, D66 en Frits Hermans bleven hun "groene" standpunt de heleavond onwrikbaar trouw. Zij waren geweldig!

Maar CDA en, tot onze ontzetting, SLT (behalve Frans Beks), zagen weuiteindelijk omgaan.

Stadsdeelvoorzitter Henk Goettsch heeft heel zwaar zijn stempel gedrukt op devergadering. Net als op 8 juni, toen hij de raadsleden met veel vertoonwijsmaakte dat de uitstel-motie betekende dat hij de wet moest overtreden, omdathet contractbreuk naar projectontwikkelaar Proper Stok inhield. Dat bleek, naraadsvragen van Hans van der Straeten van D66, gewoon onzin te zijn.

Goettsch had hiermee echter wel een maand tijd afgedwongen om te kunnenonderhandelen met Proper Stok. Afgelopen woensdag kwam naar voren, dat hijhelemaal niet onderhandeld had! De raad kreeg alleen maar een schriftelijkereactie van Proper Stok, waarin deze een torenhoge compensatie vroeg als de weger niet kwam. Op die manier moest de raad besluiten of de kosten van hetniet-aanleggen van de weg acceptabel zouden zijn, terwijl ze geen idee haddenvan hoe hoog die kosten echt zouden worden.

Deze handelswijze kwamGoettsch op harde kritiek te staan, maar het hielp hem wel om de weg er door tekrijgen.

Volksverlakkerij

Verder zei Henk Goettsch weer dat de bouw op het Andreasterrein vertragingzou oplopen als de weg er niet kwam. Dit argument is overigens ook nooitonderbouwd.

Goettsch kreeg het vuur vooral aan de schenen gelegd toen hijmeldde dat het toekomstige viersterren-hotel op het Andreasterrein de weg in hetpark onmisbaar vindt omdat anders de gasten het hotel niet goed zouden kunnenvinden. Een bespottelijk argument, vonden diverse raadsleden.

Net als hetverhaal dat met de weg in het park de Andreaswoningen duurder kunnen wordenverkocht omdat dan de (veel hogere) grondprijzen van Oud-Zuid kunnen wordengevraagd. Normale hersenen krijgen een infarct van zo’n redenering. Die werddoor CDA-fractievoorzitter Ronald Rademaker dan ook de grond in geboord als’volksverlakkerij’.

Spoedmotie

Als klap op de vuurpijl dreigde Goettsch tenslotte met aftreden van hetvolledige Dagelijks Bestuur, als hem opgedragen zou worden de motie tot uitstelvan de weg uit te voeren. Hij brak daarmee zijn woord, want eerder hadhij gezegd zich neutraal te zullen op stellen en het besluit van de deelraad tezullen aanvaarden. Ook naar ons toe had hij dit uitdrukkelijk beloofd.

Op de achtergrond blies ook ook Wethouder Stadig van Amsterdam zijn partijtjemee. Hij was kort tevoren persoonlijk op het stadsdeelkantoor komen vertellendat hij een evt. beslissing tegen de weg zou terugdraaien. Daarbij dacht hijzeker niet aan de mogelijkheid dat de gemeenteraad een eigen wil had. Op veeldeelraadsleden maakte dit echter indruk.

D66 diende woensdag nog snel een spoedmotie in om de onderhandelingen metProper Stok over te doen. Maar de raadsmeerderheid was toen al weg: decoalitiepartijen CDA en vervolgens SLT hadden de moed verloren en bogen hethoofd.

De SLT heeft wel op de valreep nog een schadebeperking weten tebereiken. Op hun voorstel wordt het (krankzinnige) plan teruggedraaid om nogmeer bomen te kappen zodat de auto’s van de Lelylaan mooi uitzicht krijgen inhet park. Ook moet het park straks middels nieuwe bomen worden afgeschermd vande nieuwe verkeersweg.

Boos, maar op wie?

Dit zijn natuurlijk maar doekjes voor het bloeden. Wij waren na afloop netals alle parkvrienden in de zaal boos en verbijsterd.

Met name op deSLT waren we in eerste instantie heel boos. We begrepen het niet, zij zijnimmers de Groene Partij, en vooral door hun steun zijn we zover gekomen.

Nu wij meer weten over de achtergrond en de enorme druk die is uitgeoefend omde weg door te zetten, vinden wij het nog veel geweldiger dat D66, Groen-Links,Frits Hermans en het SLT-raadslid Frans Beks stand hebben gehouden. We zijn zedaar heel dankbaar voor.

Maar we zien ook waarom de CDA en SLT onder de druk bezweken zijn. Iedereenmoet hier zijn eigen oordeel over vormen.

Feit is dat de beidefractievoorzitters Ronald Rademaker en Gerard Molewijk met hart en ziel tegen deweg zijn. Ze hebben erg veel energie gestoken in het tegenhouden daarvan. Weweten dat ze er letterlijk slapeloze nachten van hebben gehad.

Zijwisten woensdag aan het begin al dat de uitstel-motie, wat zij ook deden, nooitzou worden uitgevoerd. Als zij hadden doorgezet, had het stadsdeel eerst zonderbestuur gezeten, en had het nieuwe bestuur vervolgens het besluit waarschijnlijkook niet uitgevoerd. En anders was er een grote kans dat Stadig het hadteruggedraaid.

Wij betreuren natuurlijk dat CDA en SLT uiteindelijk niet tegen de weg hebbengestemd. Maar wij vinden hen uiteindelijk niet de schuldigen.

Wie datzijn, is nu wel duidelijk.

Tot slot: hoe nu verder?

We hebben nog juridische mogelijkheden om ons tegen de komst van de weg teverzetten. Maar dat is niet de enige manier.

We willen nog even goednadenken wat nu de beste strategie is om het park te beschermen tegen verderebeschadiging.

We geven het in geen geval op!

Want een autoweg in ons park, na alles wat nu is gebeurd en aan het licht is gekomen? Tegen de zin van zoveel bewoners? Een weg die jarenlang uit de openbaarheid is gehouden, die nu ondanks manipulatiepogingen overbodig blijkt, en die dan door pure machtspolitiek met terugwerkende kracht een voldongen feit wordt?

No way!!

Weg in Rembrandtpark toch doorgedrukt

De weg in het Rembrandtpark kan toch snel worden aangelegd. De deelraad in Slotervaart, die in meerderheid fel gekant is tegen aanleg van de weg, is bezweken voor de grote druk van het stadsdeelbestuur plus druk vanuit de Centrale stad. Het stadsdeelbestuur dreigde woensdag 13 juni voltallig af te treden als de deelraad bij haar standpunt zou blijven, dat de beslissing tot aanleg van de weg op de lange baan moet worden geschoven. Ook wethouder Stadig dreigde met ingrijpen. Een motie van wantrouwen tegen het stadsdeelbestuur haalde het woensdag niet. Stadsdeelvoorzitter Henk Goettsch had al op 8 juni aangekondigd dat hij weigerde de door de raad aangenomen uitstel-motie van het CDA uit te voeren. Volgens hem betekende de motie een wetsovertreding en contractbreuk jegens projectontwikkelaar Proper Stok. Na kritische raadsvragen van Hans van der Straeten van D66 bleek dat hier geen sprake van is.

Uit verkeersonderzoek is bovendien kortgeleden gebleken dat de weg, die een inbreuk betekent op de Hoofdgroenstructuur, feitelijk overbodig is. De Amsterdamse Raad voor de Stadsontwikkeling ontraadt de aanleg en ook Milieucentrum is fel gekant tegen deze inbreuk op de Hoofdgroenstructuur.

Stadsdeelvoorzitter Goettsch kreeg woensdag, ten overstaan van een zaal vol verbolgen parkliefhebbers, zijn zin niet gratis. Argumenten over mogelijk uitstel van de bouwplannen op het aangrenzende Andreasterrein en over financiële claims door Proper Stok, stuitten bij raadsleden op veel kritiek door hun vage karakter. Ronduit lachwekkend vond men het argument dat zonder de afslag van de Lelylaan in het park, een viersterrenhotel op het Andreasterrein hooguit twee sterren zou worden omdat de gasten niet de weg zouden kunnen vinden. Ook het argument dat de weg de huizenprijs omhoog drijft, omdat Proper Stok deze zou kunnen verkopen voor de veel hogere Oud-Zuidgrondprijzen, werd weggehoond. "Volksverlakkerij, waaraan het stadsdeel niet mag meewerken", aldus CDA-fractievoorzitter Ronald Rademaker. Fractievoorzitter Gerard Molewijk van Slotervaart Leefbare Tuinstad (SLT) wees ook op de bedenkelijke gang van zaken rond het recente verkeersonderzoek, waarin de conclusies lijken te zijn gemanipuleerd.

Echter de dreiging van een bestuurscrisis en een coalitiebreuk, voor een beslissing "die door Duco Stadig toch zou worden teruggedraaid", deed de coalitiepartners CDA en SLT het hoofd buigen. Dit ondanks krachtig verzet van Groen-Links, D66, en de fractie-Hermans. Ook het SLT-lid Frans Beks stemde principieel tegen de weg. SLT-voorzitter Gerard Molewijk wist met een spoedmotie nog wel een plan voor extra bomenkap in het Rembrandtpark terug te draaien.

De Vereniging Vrienden van het Rembrandtpark (VVR) noemt de ontwikkeling "een klap voor de geloofwaardigheid van de stadspolitiek. De weg in het park is langzamerhand een symbool van ambtelijke desinformatie geworden. In de volksmond zal hij bekend blijven als de Weg van de Leugens en Misleiding".

De VVR zal de zaak mogelijk bij de rechter brengen.

Gedicht: Het besluit

Het besluitEen weg, een weg.Een weg dwars door ons groen.Hoe kunnen ze dat doen?Dat nooit! Hoor je wat ik zeg?Die bomen in weer en windgevormd. Dat scherm langs die laan.Hoe bedenken ze ‘t , waar halen ze ’t vandaan?Omdat een bouwer daarbij garen spint?Oh deelraad, hoe liet je je ringelorendoor manipulatief gedragvanuit burelen met gezag.Door dreigementen gaat nu al dat moois verloren.Want schermen met vage zakenals onbekende claims en verlies van tijd.Zij bepalen nu ’t stadsdeelbeleid.En verdwijnt wat geen mens kan maken.M’n hart doet pijn en weent.Verloren gaat een geliefde plek van rust,waar menig mensenpaar elkaar heeft gekust.Omdat een bestuur zich voor machtspelletjes leent.Teun van Dijk		15-7-2005

Finaal parkdebat op 13 juli in Slotervaart

Winnen weer de geld- en bouwbelangen? Of wint ons park, en de democratie?

Aan alle parkvrienden,

Tijdens de strijd tegen de vernietigende ingrepen in het Rembrandtpark, hebben wij jullie afgelopen jaar veertien keer gevraagd om ons park te komen steunen, in de deelraads- en commissievergaderingen, op hoorzittingen en andere belangrijke momenten.

Veertien keer zijn jullie in grote getale naar de publieke tribune gekomen. Jullie hebben met zijn allen de politiek volstrekt duidelijk gemaakt wat jullie vonden van de plannen van Slotervaart om in ons park een autoweg aan te leggen ten gunste van de Andreas-nieuwbouw.

Elke keer bleek het wéér niet de laatste keer. Maar we kwamen vooruit, stapje voor stapje. En op 8 juni was het zover. De deelraad nam een motie aan om het besluit over de weg langdurig uit te stellen. Omdat die niet nodig blijkt, zelfs verkeersproblemen zal veroorzaken. En omdat het een onaanvaardbare ingreep op de Hoofdgroenstructuur is, waar behalve tienduizenden bewoners ook de Raad voor de Stadsontwikkeling en het Milieucentrum tegen zijn.

Het blijkt dat die weg er is doorgedrukt, door systematische desinformatie en misleiding, van bewoners, gemeenteraad én deelraad.

Bij verschijning van het recente verkeersrapport werd het nog gekker. Onderzoeksresultaten die tegen de weg pleitten werden weggelaten, en conclusies waarschijnlijk gemanipuleerd. De deelraad trapte hier niet in.

Ondanks alles wordt nu opnieuw getracht de weg door te drukken. Deze keer dreigt stadsdeelvoorzitter Henk Goettsch met het contract met projectontwikkelaar Proper Stok, dat dat al vorig jaar werd afgesloten ondanks dat de inspraak nog steeds niet is afgelopen!

Er wordt gezegd dat Proper Stok met torenhoge schadeclaims zal komen. De partijen die tegen de weg zijn – SLT, CDA, Groen Links, D66 en onafhankelijk raadslid Frits Hermans – onder zware druk gezet. Met dreigementen die nooit meer te controleren zijn want het overleg tussen stadsdeelbestuur en Proper Stok vindt plaats achter gesloten deuren.

Op 13 juli komt de vuurproef. Dan zal Henk Goettsch trachten de deelraad omver te krijgen met de ‘onderhandelingsresultaten’, die eigenlijk dreigementen zijn. En dan zal de deelraad haar rug opnieuw recht moeten houden.

Wij willen hen helpen dat te doen. Want als dit niet goed gaat, verliest ons park. Maar dan verliezen ook wij, en alle Amsterdammers. Maar vooral verliest dan de democratie. En ook het laatste restje geloofwaardigheid van het politiek bestuur zal verdwijnen. Want om na alles wat is gebeurd deze weg nog te willen doorzetten, zou simpelweg absurd zijn.

Wij vragen jullie in deze eindstrijd jullie steun te geven, door allemaal te komen. Liefst met vrienden en kennissen.

Kom naar de tribune van stadsdeel Slotervaart op 13 juli, om 19.30 uur.
Plaats: Pieter Calandlaan 1 (bij Station Lelylaan)

Hopelijk tot dan!
De Vrienden van het Rembrandtpark

Jan Tooropstraat 6, 1062 BM Amsterdam
Tel. 020-4120678 of 06-12649604.