Reactie G. Molewijk (SLT)

De deelraad en de afslag

Op 13 juli heeft de deelraad van Slotervaart weer over de afslag door het Rembrandtpark vergaderd. Het was echter niet voor iedereen op de tribune duidelijk wat er precies in stemming werd gebracht en hoe de vlag er feitelijk bij hing. Ook ik ben mij mijn stemverklaring niet duidelijk genoeg geweest. Om die reden wil ik de achtergrond van deze zaak nog eens zo neutraal mogelijk ophelderen.

Een paar jaar geleden heeft de deelraad voor het plan Lelylaan gestemd. De afslag door het park zat daar in. Het nut ervan werd toen al betwijfeld, maar er was geen meerderheid om hem uit het plan te halen. Nadien is die twijfel groter geworden – mede gevoed door informatie die door bewoners werd aangedragen. SLT, CDA, GroenLinks, D66 en Hermans (11 van de 21 zetels) hebben toen geopperd om de noodzaak van de afslag opnieuw te laten onderzoeken door een verkeerskundig bureau. Dit is gebeurd en uit het zogenaamde dIVV-rapport blijkt zonneklaar dat de afslag niet nodig is.

Het probleem was echter dat er reeds afspraken waren gemaakt met de bouwfirma die op het nabijgelegen Andreasterrein na de sloop van het ziekenhuis huizen en een hotel gaat bouwen. Deze firma deed moeilijk over het schrappen van de afslag. Het stadsdeel dreigde financiële schade te lijden en er dreigde tijdsverlies. Volgens ons was dit lang niet zeker, maar er bestond op dat moment geen raadsmeerderheid om de afslag te schrappen.

Een CDA-motie bracht uitkomst: leg de afslag pas aan nadat een deel van het Andreasterrein is bebouwd en indien het verkeer dan tegen de verwachting in zo is toegenomen dat de afslag toch nodig is geworden. Deze motie werd vorige maand aangenomen. SLT stemde ook voor. Het Dagelijk Bestuur van het stadsdeel heeft de motie volgens afspraak met de bouwfirma besproken en kwam tot de conclusie dat de financiële risico’s toch te groot bleven. Het DB weigerde de motie daarom uit te voeren. Op 13 juli was dit de situatie: een raadsmeerderheid van 11 tegen 10 wenste uitvoering van de CDA-motie, maar het DB weigerde en dreigde met aftreden. Wat kon de raadsmeerderheid nu doen om die motie toch uitgevoerd te krijgen? Het antwoord luidde: niets. Het voorstel van D66 om het DB tot uitvoering te dwingen zal goedbedoeld zijn geweest, maar wekte ten onrechte de indruk dat de raad daarmee voor of tegen (uitstel van) de afslag zou kunnen kiezen. In werkelijkheid zou de CDA-motie in geen enkel geval worden uitgevoerd, hoe de raad ook stemde.

De raad zwicht voor het DB? Het DB voert de motie niet uit. De raad eist uitvoering van het DB? Het DB treedt af en er is niemand meer om de motie uit te voeren. Als het DB daarna in demissionaire toestand blijft zitten, zal het de motie ook niet uitvoeren. Vervroegde verkiezingen? Die zijn in gemeenten en stadsdelen onmogelijk. Een ander DB formeren? Dat kan, maar lost niets op. Er is geen ander DB te bedenken dat op een meerderheid in de raad steunt en de motie wil uitvoeren. Uit de bovengenoemde meerderheid van 11 zetels is geen DB te smeden; de onderlinge verschillen zijn te groot en er zijn twee eenmansfracties bij. Conclusie: er zijn geen mogelijkheden om de CDA-motie uitgevoerd te krijgen. Het wegsturen van het DB zal het stadsdeel waarschijnlijk zelfs onbestuurbaar maken.

We kunnen nu boos worden of gaan praten over gedraai en kiezersbedrog, maar dat is allemaal zinloos en bovendien onjuist. Dit neemt niet weg dat wij dit als een anticlimax en een nederlaag ervaren. Het is een slag in het gezicht van iedereen die politieke keuzen op feiten wil baseren. Het aanzien van het politieke bedrijf heeft bovendien schade geleden omdat bewoners moeilijk kunnen geloven dat een raadsmeerderheid machteloos staat bij de uitvoering van een zeer gematigde en rationeel opgestelde motie. En toch was dit zo.

SLT heeft er alleen met een eigen motie uit kunnen slepen dat de afslag weer door nieuwe bomen van het park wordt afgescheiden en dat verdere kap langs de Lelylaan wordt voorkomen. Het idee was namelijk om daar ‘doorzichten’ te maken zodat langsrijdende automobilisten die niet voor zich uit wilden kijken, een fraaie blik in het park was gegund. Hier heeft de ratio het dan wel eens gewonnen.

Gerard Molewijk,
Fractievoorzitter Slotervaart Leefbare Tuinstad (SLT)

No comments yet.

Leave a comment