Kap 2 bomen Andreasterrein wegens vervanging waterleiding

In de tweede week van januari zullen op het Andreasterrein 1 beuk en 1 els gekapt worden. Dit in verband met vervanging van de hoofdwaterleiding.

Het stadsdeel heeft de mogelijkheid onderzocht om het werk te realiseren zonder de bomen te hoeven kappen; dit bleek om technische redenen niet te kunnen.

Verplanting van de bomen zou enige jaren voorbereiding vergen. Daarop kan niet gewacht worden.

Er zullen wel twee nieuwe bomen geplant worden als het werk voltooid is, indien mogelijk op dezelfde plaats. Anders zullen de bomen in het Rembrandtpark geplant worden.

Gezien de betrachte zorgvuldigheid en onvermijdelijkheid van deze bomenkap zullen wij ons er niet tegen verzetten.

Artikel Westerpost 7-12-05 door Frederika Brinkman

 

STADSDEEL SLOTERVAART: ONKREUKBAAR?

“Verwarring rond uitstel weg Rembrandtpark” kopt de Westerpost van woensdag 30 november, en ik denk voor ik tóch gretig aan het lezen sla: “Houdt die berichtgeving rond de bouw- én verkeersweg in dat park van ons dan nooit op? Kunnen ze die knoop niet eens doorhakken?” Tijdens het lezen bekruipt mij voor de zoveelste maal rond deze zich toch al een dik jaar voortslepende ‘controverse’ tussen het Stadsdeel Slotervaart en de Vereniging Vrienden Rembrandtpark (VVR), behalve een gevoel van onbegrip, ook een nauwelijks te bedwingen woede. Wat jammer toch, denk ik, dat de lezers van de Westerpost – toch bedoeld als huis-aan-huis-berichtgever – zich altijd weer moeten verlaten op wat hen bij monde van stadsdeelwoordvoerders wordt opgelepeld om hen, ‘het kiezersvolk’, voor te lichten. Wanneer de Slotervaartbewoners, en voorzover het Rembrandtpark betreft ook de bewoners van De Baarsjes, het afgelopen jaar de raads- en/of commissievergaderingen hadden bijgewoond, dan hadden zij daar teksten uit de mond van hun stadsdeelvoorzitter Henk Goettsch (PvdA) kunnen optekenen die meer aan oplichting dan aan voorlichting deden denken. Als toehoorder op de publieke tribune was ik niet alleen getuige van Goettsch’ evidente leugens over de voortgang van de gehanteerde procedures (die vaak nog ter zitting ontkracht konden worden), maar ook van het feit dat zelfs dán vrijwel niemand van de dóór en vóór ons gekozen deelraadsleden opstond om duidelijk te maken dat het zo wel genoeg was geweest. Dat onmogelijk getolereerd kon worden de DB-voorzitter op die manier nog verder politiek te laten bedrijven.

Onmiddellijk toegegeven: ik noteerde het C.D.A., D66, Groen Links, SLT en eenmansfractie Frits Hermans, die ál hun best deden de overtuigend bewezen fouten in de door het stadsdeel gevoerde procedures te bekritiseren en de weg uit de plannen te krijgen. Zij steunden daarmee de parkvrienden stevig, en onder andere Hans van der Straeten van D66 zag ik voor de ‘vrienden’en de gerechtigheid stevig de nek uitsteken.

Maar ik noteerde ook de lichaamstaal van hen die beschaamd naar beneden keken, zich wel bewust van het bijna lachwekkend aaandoende om de tuin leiden door hun DB-voorzitter, waarna zij het er uiteindelijk toch bij lieten zitten. Ik noteerde de ordinaire chantage waarmee Henk Goettsch meende ‘zijn’ deelraad over de streep te trekken door te dreigen met aftreden van het hele dagelijks bestuur, en ik zag het uiteindelijk nog lukken ook. Ik noteerde de terechtwijzing aan het adres van de VVR, bij monde van Bea Liauw-Anjie van de VVD, over het voorbijgaan aan de nood van de toekomstige bewoners van het Andreasterrein, voor wie langer uitstel door middel van deze ‘vertragingstactieken’ a-sociaal zou zijn: “Alles voor een paar armzalige boompjes in een park.” Over het belang van schonere lucht en een onaangetast park, door middel van gehandhaafd groen, ook voor díe bewoners geen woord.

Ik was één met het eerst ongelovige en later heftig verontwaardigde tribunepubliek toen de voordracht ter sprake kwam die de Raad door de Dienst Infrastructuur Verkeer en Vervoer (DiVV) was aangeleverd: uit de laatste versie bleek plots een hoofdstuk verdwenen en het eerdere rapport had plaats gemaakt voor een eindversie waarin niet alleen de aanleg van ‘de weg’ tegen alle eerdere adviezen in toch werd aangeprezen, maar die bovendien duidelijk niet door de oorspronkelijke auteur was geschreven. Het feit dat sommige zeer boze (PvdA)raadsleden toen wel per se wilden weten wie er “gelekt” had, maar de evidente fraude die daarmee gepleegd was niet tot op de bodem wilden uitzoeken, dát nu weerspiegelt waar politiek bedrijven in Stadsdeel Slotervaart klaarblijkelijk op neer kan komen.

Kortom, ik zat erbij en ik keek ernaar. Ik keek naar de mensen op de publieke tribune die met gekromde tenen het gedraai, de aperte leugens en de uitvluchten over zich heen moesten laten komen, omdat zij niet geacht werden aan het debat deel te nemen. Ik keek naar de door ons allen gekozen deelraadleden die wèl geacht werden te doen waarvoor zij gekozen waren, ons aller belang te verdedigen, maar die bij hun verschillende pogingen daartoe dit niet in consequent gedrag konden of wensten te vertalen. Ik keek naar Henk Goettsch die, toen ook zijn eigen partij in een motie om alsnog uitstel van de weg vroeg, razendsnel uitvond onderhandelingen met de betreffende projectontwikkelaar te willen openen, mits de raad hem daarvoor dertig dagen de tijd wilde geven. Dertig dagen later, toen de definitieve beslissing moest vallen, bleek Goettsch helemaal niet onderhandeld te hebben. Hij toverde een brief van de projectontwikkelaar op tafel, waarin werd gedreigd met enorme schadeclaims. Goettsch bestempelde de afspraken als een bindend contract, waarbij zijn geweten hem niet toestond om “onbehoorlijk bestuur” te plegen door het van deelraadkant te verbreken: “U dwingt mij dan tot wetsovertreding.” Een bindende overeenkomst die bij juridisch natrekken helemaal niet bindend bleek te zijn. Aan die wetenschap echter wenste het grootste deel van de raadsleden niet de enig juiste conclusie te verbinden; tenslotte was daar het dreigement van voltallig aftreden van het DB. Eerlijkheid bleek het, onder druk van de PvdA, af te leggen tegen het daardoor eventuele uiteenvallen van de coalitie. Macht, ook politieke macht, bleek voor de zoveelste keer weer de macht van het geld te zijn: de weg zou doorgang vinden.

Dan, als klap op de vuurpijl: wanneer de VVR besluit naar de rechter te stappen en het stadsdeel van de door haarzelf ingeschakelde advocaat heeft begrepen dat de parkvrienden dat kort geding zouden winnen, dán komt hun advocaat met voorstellen. Die resulteren uiteindelijk in het intrekken van het door de VVR aangespannen kort geding: de definitieve weg én de tijdelijke bouwweg worden door het stadsdeel uit de procedure teruggetrokken, en de aanleg wordt stilgelegd. Het stadsdeel voorkomt daarmee, op het allerlaatste moment, een grote publieke nederlaag. De VVR accepteert alleen een tijdelijke opslag van het zand dat uitgegraven moet worden voor het verkrijgen van de (ook door de VVR niet betwiste) waterloop vanaf het Andreasterrein. Absolute eerste overwinning op rondes voor de VVR dus.

Hoe nu ‘verwerkt’ het stadsdeel deze terechte nederlaag? Heeft u de berichtgeving op de site van het Stadsdeel Slotervaart gezien? Daar staat te lezen: “De bouwaanvraag voor deze oprit zal gewoon volgens plan doorgaan.” Is dat volksverlakkerij of niet? Heeft u het commentaar van Goettsch in een van de regionale bladen gelezen? De voorzitter van het DB is niet bang dat die weg straks inzet van de verkiezingen wordt en alsnog wordt geschrapt. “De besluiten zijn genomen, en je kunt misschien zeggen dat je er niet gelukkig mee bent, maar de fracties leggen er zich wel bij neer.” Na de commentaren van én het stadsdeel én de VVR op het verloop van de procedures gelezen te hebben (en bij de VVR elke door hen gedane uitspraak op waarheid geverifiëerd te hebben) meen ik mij te kunnen permitteren het gros van de deelraadleden het volgende te vragen: Hoe in hemelsnaam is het mogelijk dat u, als onze volksvertegenwoordigers, zó lang, zó slaafs, zó vastgekleefd op de door ons voor u neergezette stoel, zich in de affaire Rembrandtparkweg heeft laten manipuleren en chanteren door uw Dagelijks bestuur-voorzitter, zonder het enige te doen wat een behoorlijk bestuurder betaamt: geen compromissen als het gaat om eerlijkheid en rechtvaardigheid, en geen gesjoemel met de waarheid ten behoeve van geldelijk gewin (of eventueel verlies). Als u, dames en heren deelraadsleden, bij de toekomstige voortgang betreffende ‘de weg’ dáár niet voor kunt kiezen, dan zullen wíj dat voor u moeten doen: komend jaar, in maart, zijn er weer verkiezingen …….

Frederika Brinkman

Deze ronde is gewonnen!

Deze ronde is gewonnen!

                                                                    Amsterdam, 30-11- 2005          Beste leden, 

In de strijd tegen de aanleg van een bouw- en verkeersweg in het Rembrandtpark, is een succes geboekt!
Zoals u misschien in de media hebt gelezen, heeft het stadsdeelbestuur van Slotervaart onder druk van het kort geding dat de VVR heeft aangespannen, op 17 november jl. besloten de plannen voorlopig stop te zetten. Zowel de verkeersweg als de bouwweg zijn uit de procedure ‘teruggehaald’. De aanlegwerkzaamheden, die medio november zouden beginnen, zullen voor onbepaalde tijd niet meer starten.

In de Ruigtewei wordt alleen een waterloop gegraven, dat is inmiddels begonnen.

Met deze beslissing heeft stadsdeelbestuur feitelijk erkend dat zij de zaak bij de rechtbank zou gaan verliezen. Zij liet haar beslissing aan ons weten direct na bekendwording van de zittingsdatum op 22 november. Het kort geding is daarop door ons ingetrokken, aangezien de aanleiding was vervallen.

In de toekomst wil het stadsdeelbestuur het opnieuw gaan proberen, via gescheiden procedures. Zeker voor de verkeersweg betekent dit langdurig uitstel, mogelijk een jaar of meer. De kans dat hij ooit nog doorgaat, wordt steeds kleiner.

Dit resultaat is ook te danken aan de gespecialiseerde advocaat die wij dank zij de vele donatiesies en nieuwe ledenaanmeldingen konden inschakelen, Michiel van Driel van advocatenkantoor Lexence.

 Procedurefouten
Michiel van Driel (specialist bestuursrecht en ruimtelijke ordening) heeft samen met ons een grote hoeveelheid ernstige procedurefouten aan het licht gebracht. Zo is het effect van de verkeersweg en de bouwweg op de luchtkwaliteit niet onderzocht, is de ‘groene’ gemeentelijke adviescommissie ten onrechte buiten spel gezet en zijn grote fouten gemaakt in de Milieueffectrapportage. Ook is zoals wij al eerder meldden, de weg vanaf het begin uit de openbaarheid gehouden, waardoor inwoners er niets van afwisten.
Bovendien bleek dit voorjaar uit verkeersrapportage dat de weg verkeerskundig niet nodig is (waarbij de conclusies kennelijk werden gemanipuleerd om het tegendeel te suggereren.) De Amsterdamse Raad voor de Stadsontwikkeling ontraadde vervolgens de aanleg van deze verkeersweg in de Hoofdgroenstructuur. Michiel van Driel heeft deze en andere argumenten vervat in een aantal juridische krachtsstukken. Zijn verzoekschrift voor het kort geding valt te lezen op onze website: www.Rembrandtpark.org

Het stadsdeelbestuur wil nu de procedurefouten ‘repareren’, en aantonen dat er voor de verkeersweg (waarvan de stopzetting overigens sindskort wordt ontkend!) toch een verkeerskundige noodzaak zou bestaan. Dit wordt een kwestie van lange adem.

Voor de bouwweg wil men op kortere termijn proberen een nieuwe aanvraag in te dienen.

Uiteraard zal de VVR tegen beide wegen opnieuw een rechtszaak aanspannen.

Zandopslag

In de tussentijd hebben we aanvaard dat het afgegraven zand van de nieuwe waterloop, dat nu niet kan worden gebruikt als baanlichaam, tijdelijk in het park wordt opgeslagen. De nieuwe heuvel – op de plek waar in maart 200 bomen voor de weg zijn gekapt – vormt meteen een buffer tegen het lawaai en de uitlaatgassen van de Lelylaan.

Inmiddels is over deze zandopslag in de media verwarring ontstaan door foutieve meldingen van o.a. stadsdeelvoorzitter Goettsch. Hij beweerde vorige week in het Amsterdams Stadsblad dat de aanleg van de bouwweg gewoon doorgaat: ‘We slepen wat met zand en we gaan verder.’ Een gemakkelijk te ontmaskeren verhaal: wij hebben een schriftelijke toezegging van gemeenteadvocaat Nauta Dutilh dat het gaat om een tijdelijke zandopslag, die op geen enkele manier mag worden gebruikt voor wegaanleg..

Zodra het plan voor zowel de bouwweg als de verkeersweg definitief is teruggedraaid – en wij zullen niet rusten voor we dat hebben bereikt! – zal het stadsdeel het zand afvoeren en zal het aangetaste deel van het park worden hersteld.

Overigens moet eerst ook de deelraad opnieuw een besluit nemen. De raad is in meerderheid tegen de weg, maar zwichtte in juli toen het Dagelijks Bestuur dreigde met opstappen. De betrokken raadsleden zitten nog steeds met die gang van zaken in hun maag.

Ook ontwikkelaar Proper Stok – die deze weg graag wil voor de gasten van een nieuw viersterrenhotel, en om de huizenprijzen op het Andreasterrein te kunnen opschroeven naar het prijsniveau van Oud Zuid – krijgt het steeds moeilijker. De weg wordt ook voor haar immers steeds onzekerder.

Blijf ons steunen!

We zijn heel blij met de grote respons op onze oproepen om lid te worden of te doneren voor de rechtszaak. Heel veel mensen hebben gereageerd. Er kwamen grote bedragen binnen die ons verrasten, maar ook de kleinere bijdragen waren enorm waardevol. Dat in deze tijd van schaarste en sociale afbraak zoveel mensen zo gul geven voor dit park, spreekt boekdelen!

Ruim de helft van het totaalbedrag van 4000 euro  hebben we inmiddels bij elkaar. Onze advocaat, die bij de toekomstige rechtszaak voor ons zal optreden, heeft al heel veel werk verricht maar we willen hem ook heel graag houden.

Dus ga alstublieft door met doneren, en vraag mensen in uw omgeving om lid te worden (5 euro, girorekening 48.42.992 t.n.v. Vrienden Rembrandtpark Amsterdam). Elke gift en elk lid  helpt ons verder in de strijd om het Rembrandtpark te beschermen.

Deze ronde is voor ons, maar we gaan weer verder. 

Momenteel groeit ook onze betrokkenheid bij het onderhoud van het park, en bij problemen zoals de wateroverlast. Met de afdeling Groenbeheer komt een constructieve samenwerking op gang. Ook de bomen in het werkgebied worden inmiddels met hulp van een op ons verzoek ingeschakelde bomendeskundige, goed beschermd.

 Maar wij zullen niet rusten voor, in plaats van de 200 gekapte bomen, nieuwe bomen zijn aangeplant!

                                                                     De Vrienden van het Rembrandtpark

 Lid worden kan via onze website www.rembrandtpark.org. Wilt u via e-mail regelmatig op de hoogte worden gehouden? Geef u via de site op voor de mailinglist. Met vragen over het park kunt u ook mailen naar info@Rembrandtpark.org of bellen naar 020-3460670.

Bericht van/aan de hondenbezitters in het Rembrandtpark

RUIMTE VOOR HONDEN IN HET REMBRANDTPARK

 

De hondenbezitters en uiteraard hun honden zijn de grootgebruikers van het park!!

 

Van een echt duidelijk hondenbeleid was tot voor kort geen sprake.

In 2003 werd men plotseling geconfronteerd met een kaartje uit 1997,dat aangaf, waar de honden  wel of niet los mochten lopen.

Na het zogenaamde "gedoogbeleid" een handhavingsbeleid.

Héél onduidelijk en héél onrustig.

 

Daarom is er in  januari 2004 een handtekeningenactie gestart om meer duidelijkheid over de toegestane loopruimte voor honden te krijgen. Tegelijkertijd werd er – naar het voorbeeld uit de kustgebieden -verzocht toe te staan de dieren in de koudere maanden, waarin toch geen mensen recreëren, ongelimiteerd in het hele park los te  laten lopen.

 

Het Stadsdeel "Slotervaart" heeft hierop heel positief gereageerd.

Vanaf 1 oktober tot 1 april mogen de honden OVERAL in het park loslopen.

In de andere maanden moeten de honden in de zogeheten "wisselgebieden" aangelijnd zijn.

We noemen dit "time-sharing".

 

Er zijn hierover echter nog steeds wat misverstanden, zowel van de kant van de

parkgebruikers als van de parkbeheerders.

 

Het Stadsdeel heeft na de actie een nieuwe brochure uitgegeven, "Ruimte voor Honden".

Deze is verkrijgbaar op het Stadsdeelkantoor.

 

Omdat er in deze brochure nog diverse zaken staan die niet geheel kloppen met de gemaakte afspraken, is er een deal gemaakt, dat er t.z.t. in gezamenlijk overleg nog wat aangepast zal gaan worden.

 

U wordt hiervan op de hoogte gehouden.

 

Tot dan.

 

Gerda Penseel-Gompelman